wosk ze świecy nieskończoności

Na początek trochę o przygotowaniach: 36g mielonej gałki muszkatołowej wyekstrahowano w aparacie Soxhleta przez godzinę przy pomocy 150ml toluenu. Rozpuszczalnik odpędzono a pozostałą oleistą substancję zamrożono w foremce do lodu i spożyto w postaci wosku.

Godzina 17:30
T+0 Połamałem psychodeliczny wosk na kawałki, połknąłem bez gryzienia i popiłem wodą, uważam że jest to nieporównywalnie lepsza droga podania od jedzenia gałkowych trocin.

T+10m Pojawiły się mdłości ale równie szybko ustąpiły.

T+30m Odczuwam lekkie zmulenie, choć sądzę, że jest to efekt placebo. Zaczynam pisać tripraport.

T+1:15h Dźwięki zaczynają nabierać barw, miejskie światła w oddali tańczą, jakby obserwowane znad nagrzanego dachu samochodu. Z czwartego piętra moje miasto wygląda jak cmentarz w Dzień Zaduszny. Cały czas mam przeświadczenie że to wciąż efekt placebo, bo przecież wszystkie TR o gałce mówią o pierwszych efektach nawet po 7 godzinach po podaniu, jednak coś się dzieje, jest inaczej niż normalnie. Nie jest to taka zmiana w neurochemii mózgu jak po strzale 60mg HEXa lecz bardziej subtelne ciepło rozchodzące się od tułowia do kończyn, mówiące, że masz coś do przekazania dla podróżników w otchłani umysłu.

T+1:30h Jest dziwnie, bardzo dziwnie, wystraszył mnie dźwięk moich burczących jelit. Brzmiał jak śpiew godowy ropuchy, w sercu amazońskiej dżungli, choć tak naprawdę to było najzwyczajniejsze w świecie układanie się podwieczorku w brzuchu. Odchodzę od monitora i zarzucam jeszcze 300mg kofeiny bezwodnej.

T+2h Muzyka to jebana psychodela, tak, taki był właśnie zamiar użycia tego dosadnego słowa. Jak pewnie zauważyliście, od początku starałem się trzymać poziom wypowiedzi, ale teraz juz mam to gdzieś, mam ochotę się bawić, mam ochotę tańczyć, mam ochotę.... zatonąć w nostalgii, słuchając muzyki z przed lat. Każdy dźwięk penetruje moją czaszkę. Widzę siebie i dźwięki które odbijają się po stokroć o moje skronie. Moje ciało wzdryga się raz po raz od ciarek wywołanych dźwiękami. Gdy zamykam oczy widzę horyzont zdarzeń falujący w rytm każdej częstotliwości muzyki. Zaczyna się mimowolne śmieszkowanie. Jest magicznie!

T+3h Ogarniają mnie dziwne przemyślenia, jednocześnie wiem i nie wiem czego chcę. Czuję się połączony z wszechświatem a jednocześnie od niego odizolowany.

T+5h Kładę się spać podziwiając OEV-y na ciemnym suficie, co dziwne CEV-y nie występują

T+10h Jest dokładnie 3:30 nad ranem a ja zostałem obudzony przez suszę w ustach, miałem sięgnąć po wodę w butelce, która stała obok łóżka ale moją świadomość uderzyła niczym obuch, myśl... przecież ja jestem uwalony w cztery du.. OEV-y wszędzie, fraktalne wzory i wykwity psychodelicznych lilii przysłoniły mi całe pole widzenia. Sięgam ręką po telefon, żeby sprawdzić podaną już wcześniej godzinę, wciskam guzik odblokowania... nie rozpoznałem własnego telefonu. Przez dobre 5 minut macałem komórkę żeby upewnić się że jest mój. Kładę się dalej spać.

T+14h Pobudka, na 8.00 wykłady, czuję że jestem potężnie upizgany ale zrywam się z łóżka, biegnę - dosłownie biegnę do kuchni żeby włączyć czajnik na kawę i padam na podłogę, mając fraktalne wizje przed oczami. Nie myślałem wtedy o niczym. Być może niektórzy z was, czytelnicy, wie jak to jest zemdleć. Osuwasz się w usianą fraktalami pustkę, a twój mózg, przestaje działać. Nie potrafię opisać tego stanu. Nagle pojawiła się w moim zamglonym mózgu myśl, że to właśnie tak wygląda śmierć. Nie było mi żal niczego, domu, rodziny, nie miałem w tamtym momencie żadnych wspomnień, żadnych powinności, żadnych zmartwień. Miałem świadomość istnienia tylko tego co było tu i teraz. Odczuwałem potworny ból w klatce piersiowej, mój oddech był szybki i płytki, czułem się jakbym się dusił. Ostatkiem sił wydusiłem z siebie imię mojej ukochanej. Z przerażeniem wykonywała moje instrukcje co do kawy z dodatkiem 500mg kofeiny. Całość tego feralnego przeżycia od upadku po wchłonięcie się w krwiobieg pierwszych cząsteczek kofeiny trwała w mojej głowie kilka sekund. Nie pamiętam nic od momentu prośby o kawę do któregoś z kolei łyka. Po odzyskaniu jako takiej świadomości zmierzyłem sobie ciśnienie.. 85/70 i puls 130 przy masie 110kg. Kawa postawiła mnie na nogi. Odzyskałem siły i chwiejnym krokiem zacząłem się ubierać na wykłady jak gdyby nigdy nic. Po wypiciu kawy poprawił mi się humor w znacznym stopniu. OEV-y w znacznej mierze ustąpiły. Wsiadam do samochodu, czuję się na siłach żeby jechać (choć był to kretynizm). Widziałem oszronione pobocza, myślałem że to normalne pod koniec listopada i przymrozki się zdarzają, z tym że na zewnątrz było 13 stopni.. Szczęśliwie dojechałem na miejsce i poszedłem na wykłady.

T+16h Czuję się już całkiem na siłach, lecz w ustach nadal sucho, oczy jaszczura przyciągają wzrok innych studentów. Czytam im w myślach. Wiem, że wiecie i wiem, że też chcecie. Miałem przeświadczenie, że chcą mi odebrać coś czego nie mogą i niesamowicie mnie to usatysfakcjonowało. Profesor przynudzał informacjami które wałkowałem przez 4 lata technikum więc nie miałem potrzeby uważnego słuchania tych wypocin. Świat był przesycony pigmentami. Wszystko było takie barwne, żywe i mimo paskudnej pogody na zewnątrz - ciepłe. Znów czułem jedność ze wszystkim dookoła, lecz bez empatii. Czas mijał szybko,słuchałem wykładów popijając napój energetyczny. Stan ten porównałbym do solidnego upalenia się sativą.

T+24h Wracam do domu, a psuchodeliczne efekty już prawie całkowicie ustąpiły. Jem obiad i relaksuję się oglądając film.

T+28h Sedatywne efekty nadzwyczaj mi się udzieliły, rzuciłem się na łóżko, żeby sięgnąć po ładowarkę leżącą za nim i po chwili na mojej świadomości pocałunek złożył Morfeusz.

T+38h Niedziela. Obudziłem się w ubraniu, zacząłem się przebierać i przygotowywać na kolejny dzień wykładów. Nawet bez kawy miałem niesamowity clearhead, porównywalny z mikrodawkami biedaketonów, lecz bez gadatliwości i natłoku pomysłów. Dzień mijał szybko a ja starałem się złożyć jakąkolwiek mapę wizji, wspomnień, przemyśleń lecz wszystko wyparowało. Po 40 godzinach od zażycia wszystkie efekty ustąpiły.
Podróż dobiegła końca.

Podsumowując, ekstrakt z gałki funduje stan jaki nie zapewni żaden inny psychodelik. Nie nadaje się do pracy, nauki czy relaksu. Nie nadaje się też dla poszukiwaczy sensu istnienia w odmętach swych umysłów, gdyż roślina ta powoduje przynajmniej u mnie spore luki we wspomnieniach mistycznych stanów i wizji. Swoich przeżyć nie jestem w stanie opisać słowami. Warto zarezerwować sobie do gałki odpowiednią ilość czasu, spokojne miejsce, trzeźwego opiekuna i spory zapas kawy lub energetyków-gałka krytycznie obniża ciśnienie krwi. Gałkowa świeca woskowa działa w moim mniemaniu nieco szybciej i krócej niż tradycyjne wióry czy jakieś napary i co najważniejsze nie powoduje odruchu wymiotnego. Nie czuję ulgi że faza się skończyła ani też nie czuję potrzeby żeby to w jak najkrótszym czasie powtórzyć. Nie był to ani badtrip ani też euforyczna faza, lecz raczej przeżycie mistyczne, które moja ukryta podświadomość zabierze (na moje nieszczęście) w tajemnicy przede mną do grobu.